ويزيت بهمن ماه

سلام پسر گلم... خوبي عزيزم؟

5 بهمن ماه براي ويزيت رفتم دكتر. همه چي خدا رو شكر خوب بود. وزنم 79 كيلو و وزن تو 2 كيلو و 600 گرم شده بود. داري تپل ميشي عزيز دلم. صداي قلبت هم خوب بود. براي 26 بهمن دكتر بهم وقت داده آخه تو ماههاي آخر دو بار ميرن براي چكاپ. اين روزا مشغول چيدن سيسموني تو هستم. باباي گلت حسابي بهم كمك كرد تا بتونم اتاقت رو اونجوري كه ميخوام بچينم. دست گلش درد نكنه. اگه اون نبود من واقعا نميدونستم دست تنهايي چكار كنم. مادربزرگ بابايي هم چند روز پيش فوت كرد. بابايي خيلي دوستش داشت. خدا رحمتش كنه. حيف كه نتونست تو رو ببينه.

راستش از وقتي تو اومدي تو دل ماماني اتفاقات خوب و بد زيادي افتاده...

عقد دايي كوچيكه، عروسي پسر داييم، عقد پسر خاله بابايي و عقد دو تا از دخترخاله هام، فوت عمه بزرگيم و مادربزرگ بابايي...

خريد زمين، راه اندازي مغازه و فروش زمين هم اتفاقات اقتصادي زندگي ما تا حالا بود.

چند هفته اي هست كه خيلي شيطنت ميكني... بعضي وقت ها اينقدر محكم ميزني تو دلم كه آخم در مياد. بعضي وقتها هم فكر ميكني تو شكم من زلزله شده بس كه اين ور و اون ور ميشه. من و بابات هم حسابي ذوق ميكنيم و قربون صدقه ات ميريم. از الان داريم روي تربيت كردنت برنامه ميريزيم كه انشاالله باعث افتخارمون باشي.

اينم عكس سونوگرافي اين دفعه