ويزيت اسفند ماه

سلام مامان خوبي آرشم؟

ديگه كم كم داره انتظار براي ديدن و بوسيدنت به سر مياد...

12 اسفند رفتم دكتر خدا رو شكر همه چي خوب بود. وزنم 80 كيلو و وزن تو حدود 3 كيلو و 50 گرم بود. ضربان قلبت و آب دورت هم خوب بود. براي 27 باز وقت دارم.

اما تو اين روزا اتفاقات ديگه اي هم افتاد. توي گوش راستم به طور ناگهاني صدا افتاد و شنوايي ام به شدت كم شد. دكتر رفتم گفت به خاطر ويروسه و يه سري دارو برام نوشت. خيلي نگران بودم نكنه اين داروها برات مضر باشه كه وقتي از دكترم پرسيدم گفت مشكلي نداره.

همينطور روز 12 اسفند با بابايي رفتيم آتليه بارداري كه عكس بگيريم تا وقتي بزرگ شدي عكس ها رو نشونت بدم و بگم اينا براي وقتيه كه تو شكم ماماني بودي عزيز دلم.

خيلي دوست دارم و وابسته ات شدم. با اين كه بعضي وقتا خيلي محكم ميزني تو دلم ولي احساس خوبي دارم. دست ها و پاهاي كوچيكت رو زير پوست شكمم حس ميكنم كه گاهي وقتا اينقدر بيرون ميزنه كه ميترسم نكنه كيسه آبت رو پاره كني. اين روزا سر بابايي خيلي شلوغه چون آخر ساله و منم حسابي درگير خونه تكوني ام...

اينم عكس سونوگرافي اين دفعه